Geschiedenis van Ter Dreef
I. TER DREEF
We draaien de tijd even terug, naar 1980 toen de naam Ter Dreef gekozen werd. In de schoolkrant, lichtte de vorige directie van onze school Christiane Biesemans de naamgeving even toe.
Wij citeren: Wat zegt… EEN NAAM?
De lange betiteling van onze “vrije kleuter- en lagere meisjesschool” in de Gasthuisstraat te Merchtem deed ons al lang de zoektocht openen naar “EEN NAAM” voor onze school!
Speurtochten in het verleden… tot eeuwen terug… hebben voor dit perceel grond alleen maar “trieste benamingen” als ziekput, Steenhuffelstraat en Gasthuisstraat in de geschiedenis geschreven!
Alles duidde immers op de verzorging van zieken in het toenmalige gasthuis.
In 1875 begonnen de zusters van hetzelfde gasthuis met het bouwen van “ene school in de Gasthuisstraat”. Een nieuwe dreef werd aangelegd in 1890.
Onze school was dus werkelijk gelegen aan “de dreef” van de Gasthuisstraat.
Niet alleen om dit nabije verleden in ere te herstellen, maar ook omdat die naam een uitnodiging inhoudt voor het kind van vandaag…
daarom kozen wij uiteindelijk de doopnaam voor onze school: “Ter Dreef”
In de kronieken van Merchtem mag dan ook terecht aangevuld worden: “Na 105 jaar gaf men aan de school in de Gasthuisstraat een naam, die verleden en toekomst oproept…”
WAARHEEN LEIDT DE WEG?
Buiten de gevoelswaarde van heemkundig erfgoed heeft de naam ‘Ter Dreef’ een uitnodiging in zich die voor elk persoonlijk andere beelden oproept…
DREVEN leiden naar kastelen…
DREVEN als toegang tot een bos…
DREVEN als rustige verpozing…
DREVEN als speelse uitnodiging…
EEN DREEF GEEFT TOEGANG TOT WAT MOOIS !
TER DREEF NODIGT UIT… als doorgang naar het leven.
Is een dreef geen rustig genieten en toch onderweg zijn? Men bouwt er geen huis… men kan er alleen doorheen wandelen, stoeien, pratend, vriendschap sluiten, genieten van schoonheid, bewondering leren, natuur ervaren, dromen, zich vrij voelen, even stilstaan, verder wandelen, vruchten rapen, krakende bladeren beluisteren, vogels horen fluiten, leren leven want bomen kennen jaargetijden… Naar het einde van de dreef kijken en als je er bent nog eens terugblikken en denken: HOE MOOI!
Beste mensen, is dit te ver gezocht als wij het schoolleven van een kind tussen 3 en 12 vergelijken met een dreef… Waarin bomen als mensen zijn: hoog en laag, recht en krom, oud en jong, maar in het geheel een dreef die een duidelijke richting toont en opeenvolgende ervaringen wakker maakt… opdat elk kind in die speelse dreef zijn eigen kind-zijn mag beleven!
De oude dreef in de Gasthuisstraat